mandag den 6. september 2010

Føðingardagur Kristianna Poulsen á Toftum 88 ár

 
Góða Mamma!
Eg vil ynskja tær tillukku við 88 ára degnum og siga tær hvussu
                               
                           glað eg eri fyri, at tú ert á lívi, púra klár í høvdinum, speisk og
                           skemtingarsom, sum tú altíð hevur verið. Eg hoyri teg fyri mær
                           siga, at um eg eri so glað fyri, at tú livir, so mátti eg ikki fari so
                           langt vekk, sum at flyta til Danmarkar.


 
                              Men eg eri ikki flutt, eri bara og ferðist, havi nú verið her í
                              góðar tveir mánaðir og sakni at støkka inn á gólvi hjá tær á
                              Vesturskininum,   og seta  meg  niður  at  práta við teg og
                              Ebbet.
                              Eg minnist, tá eg var lítil, og Ebbet var ein kona, sum búði
                              í London. Hvørji jól fingu vit jólakort frá henni. Eg plagdi
                              at stava á kortinum, M-e-r-r-y C-h-r-i-s-t-m-a-s, og spurdi
                              teg, hvat tað merkti. Okkurt við jólum svaraði tú mær aftur.
                                   
                              Minnist einaferð, Ebbet og Jona úti á Heygum komu at vitja
                              teg. Báðar búðu í Onglandi. Tú dekkaði borð í stovuni. Fyrst
                              ein hvítan dúk, so ein broderaðan við blondu rundanum
                                  
                              oman á hin dúkin. Tað var ikki hvønn dag, vit høvdu so fínar
                                  
                              gestir.
                              Nú hava tú og Ebbet veri nábúgvar á Vesturskininum í fleiri
                              ár. Gott  vinarlag  heldur, hóast  bæði  long  tíð  og  stórur
                              avstandur kann skilja.

                                                                                  
                              Títt lív var, sum hjá øðrum konum í fimtiárunum, at eiga og 
                              uppala børn, nógv børn. Á Vesturskininum sótu ein dagin tit
                              tríggjar, Kristianna hjá Mads í Gerðinum, Maja hjá Júst í   
                              Túni og tú, Kristianna hjá Magga ì Brekkum. Eg minnist ikki
                              rætta talið, men tað vóru um 26 børn tit áttu tilsamans. Hevði
                              talan  verið  um  tríggjar  ungar  konur í dag, so hevði  talið
                              neyvan komið upp  seks børn.

                              Hóast strævi má hava verið, so er væl klárað, og lívið hevur
                              ikki boygt tykkum. Høgur aldur er tekin um styrki og góða
                              heilsu.
                              Ofta hugsi eg um, hvussu væl alt gekk. Hvussu góðan mat
                              vit fingu. Fisk ella grind til døgurða gerandisdagar og altíð
                              kjøt sunnudag. Eplum, egg og mjólk var altíð nokk av, og
                              tvær stórar tunnur av sild í kjallaranum, ein við kryddsild og
                              ein við saltsild. Hvønn dag drekka oman á døgurða við
                              køku afturvið, sunnudagar buding og rabarbugreyt um
                              summarið. 

                              Tá tú var liðug við barnauppalingina, fórt tú í Nyk at arbeiða.
                              Eisini gekst tú trúliga til handarbeiði hjá Jessie, líka til Jessi
                              gavst vegna sjúku. Væl hevur ligið fyri at binda, og
                              framvegis hevur tú altíð okkurt í stokkum. Ommudøturnar
                              bæði í Føroyum og  uttanlanda,  hava   líka  til hesar dagar
                              fingið  troyggjur  av nýggjasta sniði, og glaðar eru tær fyri
                              pløggini frá ommu.             



                             Í dag eigur  tú 10 langommubørn, og  hvørja ferð ert  tú  klár
                             við undirtroyggju og sokkum, so skjótt sum tey eru fødd.
                             Soleiðis var eisini, tá yngsta langommudótturin, sum býr
                             á Argjum, var fødd 12.  juli í ár.

                             Eg eri kedd av av vera so  langt  burturi,  men  eri  glað  fyri 
                             at  tú hevur  tað  gott  og trívist so væl á Vesturskyninum.
                             Tú sigur at har fært tú alt upp í hendurnar og verður  
                             uppvartað. Tað hevur tú eisin uppiborið.
                                 
                             Á Vesturskyninum liggur eisini væl fyri hjá tær at fylgja
                             við fiskarínum hjá synum tínum og bátum teirra, Búgvanum
                             og Hansa Mariu, og glað ert tú, tá teir støkka inn á gólvi,
                             um onkur løta er.

                             Eg ynski tær og Theodori bróður ein góðan føðingardag
                             og gleði meg, til vit síggjast um ikki alt ov langa tíð.
                             Eisini  ein heilsa til Ebbet og starvsfólki á Vesturskininum.

                              Alis

Posted by Picasa

Ingen kommentarer:

Send en kommentar